Η ώρα που ποτίζω τα λουλούδια μου, είναι μια από τις στιγμές της ημέρας κατά τις οποίες «φορτίζω τις μπαταρίες μου».
Καθώς εισέρχεται μια νέα εβδομάδα, αναλογίζομαι ποιες είναι αυτές οι στιγμές που με κάνουν να αισθάνομαι πιο όμορφα μέσα στην ημέρα μου. Μια από τις δραστηριότητες που εντόπισα ότι με ηρεμεί, μου δίνει χώρο να συνδέομαι με το ίδιο το σώμα μου, είναι το πότισμα των λουλουδιών.
Τι έχω μάθει από το πότισμα των λουλουδιών στην πράξη:
Όσο περισσότερο ασχολείσαι με μια δραστηριότητα, τόσο πιο αποτελεσματικά την κάνεις.
Όσο περισσότερο ασχολείσαι, τόσο περισσότερο αντιλαμβάνεσαι τη σημασία της.
Όσο περισσότερο ασχολείσαι με μια δραστηριότητα, τόσο περισσότερο νιώθεις τη σημασία των λεπτομερειών στην εφαρμογή.
Όσο περισσότερο ασχολείσαι, τόσο πιο καλά μαθαίνει το σώμα να πράττει αυτό που χρειάζεται.
Αν χρειάζεται να λείψεις από το σπίτι, πρέπει να προβλέψεις να έχεις εναλλακτική λύση.
Αν χρειαστεί να συμβεί, πρέπει να βρεις τι πιθανές λύσεις υπάρχουν και να επιλέξεις ποια θα κάνεις πράξη.
Όσο περισσότερο βλέπεις και χαίρεσαι τα λουλούδια σου, τόσο αντιλαμβάνεσαι τι σημαίνει να αφιερώνεις φροντίδα και ενέργεια.
Κάθε επιλογή που κάνουμε στη ζωή μας, έχει χαρακτηριστικά και συνέπειες. Μας δίνει εμπειρίες και μαθήματα.
Η ώρα που φροντίζω τα λουλούδια μου, είναι η ώρα που συνδέομαι με τις αισθήσεις μου, αναπνέω, νιώθω, οσμίζομαι, βλέπω – τα φύλλα, τα άνθη, προσέχω αν είναι υγιή.
Θα ήθελα να σε ρωτήσω: Έχεις κάποια δραστηριότητα που σε ηρεμεί, που συντελεί στη σύνδεση με τον εαυτό σου;
Εκεί έξω θα ακούσεις πολλά για πράξεις και δραστηριότητες που σου κάνουν καλό, αλλά εσύ…
έχεις αφιερώσει επαρκή χρόνο με τον εαυτό σου για να βρεις τι είναι αυτό που είναι για εσένα;
Τι είναι αυτό που σου δίνει χρόνο με τον εαυτό σου, ακόμα και αν αυτό είναι η ώρα που σιδερώνεις τα ρούχα σου…
Τι μαθήματα παίρνεις από κάθε δραστηριότητα και την ενέργεια που χρειάζεται να αφιερώσεις;
Μέσα από τη λογοτεχνία, την προσωπική ανάπτυξη ή τον κόσμο των επιχειρήσεων, μελετώντας την αντίληψη, διευρύνουμε την προσωπική καλλιέργεια αλλά και την ποιότητα των σχέσεων. Η… εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας, αλλά… και η εικόνα που έχουμε για άλλους ανθρώπους έχει κάποια επίδραση στην αντίληψή μας!!
Η βραβευμένη μυθιστοριογράφος, ποιήτρια, δοκιμιογράφος και βιογράφος, Penelope Fitzerald αναφέρει ότι: Δεν βλέπουν τον εξωτερικό κόσμο ακριβώς με τον ίδιο τρόπο δυο άτομα. Για κάθε ξεχωριστό άτομο, ένα πράγμα είναι αυτό που σκέφτεται ότι είναι — με άλλα λόγια, όχι ένα πράγμα, αλλά μια σκέψη. “Οι άνθρωποι βλέπουν αυτό που θέλουν να βλέπουν και αυτό που θέλουν να βλέπουν οι άνθρωποι δεν έχει ποτέ να κάνει με την αλήθεια” , λέει από την πλευρά του ο μυθιστοριογράφος Roberto Bolaño. Στον χώρο της τέχνης, της λογοτεχνίας, της φιλοσοφίας, της επιστήμης, η έννοια της αντίληψης απασχολεί και γίνεται αντικείμενο μελέτης θεωρητικής και πρακτικής.
Η γνώση σχετικά με την αντίληψη συντελεί στην ανάπτυξη δεξιοτήτων που χρειάζονται σε κάθε έκφανση ανθρώπινης σχέσης μεταξύ των ανθρώπων σε προσωπικό, κοινωνικό ή επαγγελματικό επίπεδο. Στο βιβλίο «Ηγεσία, Μάνατζμεντ, Ομαδικότητα» ο Νίκος Σκουλάς αφιερώνει ένα κομμάτι αναφοράς στην αντίληψη, στο οποίο ο συγγραφέας επισημαίνει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που επηρεάζουν την αντίληψη, μέρος αυτών είναι οι προσωπικές μας εμπειρίες, η εικόνα που έχουμε για τον ίδιο τον εαυτό μας ή για άλλα άτομα, ή η σωματική και ψυχολογική μας κατάσταση. Καθένα από αυτά τα χαρακτηριστικά χρειάζεται από μόνο του μια εξειδικευμένη διαδικασία γνώσης και εμπειρίας για να ερευνηθεί και να αποφέρει καρπούς. Διαχωρίζω δυο στοιχεία που ενδεχομένως επηρεάζουν την αντίληψή μας και αυτά είναι η εικόνα που έχουμε για τοη εαυτό μας και η εικόνα που έχουμε για άλλα πρόσωπα.
Το να έχει ένα άτομο καλή αντίληψη για την προσωπική του εικόνα, αλλά επιπλέον να εργάζεται για την εικόνα του, και την αντίληψη αυτής, είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο της προσωπικής ανάπτυξης που σχετίζεται με πολλά επιστημονικά πεδία, συνδυαστικά με θεωρητικές ή άλλες πρακτικές μεθόδους, που αφορούν στον άνθρωπο (coaching, ψυχοθεραπεία, NLP). Το να ερευνήσει ένα άτομο την εικόνα για τον εαυτό, αλλά και ακόμη περισσότερο να εργάζεται για να τη βελτιώσει, είναι μια συνεχής διαδρομή. Μέσα από την όλο και καλύτερη αντίληψη του εαυτού, φωτίζονται με διαφορετικό τρόπο οι προσωπικές ικανότητες αλλά και οι σχέσεις.
Στη συνέχεια, με εργασία για τη σχέση με την εικόνα των άλλων, βλέπουμε ότι υπάρχουν πολλές οπτικές από τις οποίες μπορούμε να διερευνήσουμε και να φωτίσουμε αυτά τα στοιχεία. Ανακαλύπτουμε περισσότερες δυνάμεις των άλλων, αλλά και αδύναμα στοιχεία, στη συνέχεια εμπλουτίζουμε τις συνεργασίες μας και γίνονται πιο αποτελεσματικές. Έπειτα από μια τέτοια διαδικασία, μια συνεργασία ή άλλου είδους σχέση ενδεχομένως χρειάζεται να μετατραπεί ή να διακοπεί. Είναι φυσικό, μέσα από την εργασία για την αντίληψη της προσωπικής μας εικόνας ή της εικόνας των άλλων, να ακολουθούν νέες διεργασίες για εκπλήρωση όσων χρειάζεται να επιτευχθούν. Αυτό μπορεί να αφορά μια προσωπική ή φιλική σχέση, αφορά όμως και τις κοινωνικές και τις επαγγελματικές μας σχέσεις.
Μπορείς να δοκιμάσεις να μελετήσεις τι έχει γραφτεί για την αντίληψη, να επιλέξεις να εκπαιδεύεσαι μέσω σεμιναρίων ή άλλων δυνατοτήτων, να εργαστείς προσωπικά με κάποιον coach ή εκπαιδευτή για κάποιο διάστημα ώστε να διαφωτίσεις πλευρές του χαρακτήρα σου, αλλά και να ερευνήσεις το πώς βλέπεις τους άλλους ανθρώπους και τι προοπτικές ανοίγονται. Έτσι προοδευτικά θα έχεις καλύτερη σχέση με την αντίληψη, καλύτερη ποιότητα σε διάφορους τομείς της ζωής όπως, στις σχέσεις που δημιουργείς.
Ζώντας μαζί με στιγμές πόνου, δυσφορίας, απογοήτευσης, θλίψης, εγκατάλειψης, με κάποιον τρόπο, μπορεί να μας έχει φέρει ως εδώ, ως σήμερα..
Η προσωπική μου εμπειρία με έχει βουτήξει πολλές φορές θα σου πω στα παραπάνω βιωματικά χαρακτηριστικά. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν παροδικές ή χρόνιες ασθένειες. Yπάρχουν άνθρωποι, των οποίων μέλη της οικογένειας ή φιλικά άτομα ή πρόσωπα του ευρύτερου κύκλου σχέσεων που διατηρούν, υποφέρουν. Υπάρχουν άνθρωποι που ανησυχούν ή θλίβονται για τα ζωάκια τους. Σε κάθε σπίτι, κατά μια έννοια, αν το σκεφτείς, θα μπορέσεις να εντοπίσεις μια μεγάλη ή μικρότερη εστία πόνου, απογοήτευσης, θλίψης…
Ακόμα τα νέα των εφημερίδων ή των ειδήσεων συχνά μας φέρνουν σε βαθιά ανησυχία ή περισυλλογή. Επιπλέον, η καθημερινότητα στην οποία οφείλει ο καθείς άνθρωπος καθημερινά να αντεπεξέλθει, φέρει βαριές ή ελαφρότερες δυσκολίες, που ποικίλουν ανάλογα τον τόπο, τον χρόνο ή τον κάθε άνθρωπο. Κάπως έτσι εκτυλίσσεται η ζωή και η ιστορία τούτου εδώ του πλανήτη…
Όμως γνωρίζεις κάτι; Μέσα σε όλη αυτή τη δίνη του σκότους των εμπειριών ο άνθρωπος έχει τουλάχιστον ένα «μαγικό» στοιχείο, την επιλογή του. Απέναντι σε κάθε συνθήκη, σε κάθε στιγμή, σε κάθε άνθρωπο που έχεις κοντά ή πιο μακριά σου έχεις μια επιλογή, το πώς θα ανταποκριθείς. Ποια είναι τα δεδομένα που έχεις μπροστά σου, ποια στοιχεία έχεις στη διάθεσή σου και τι σκοπεύεις να κάνεις κάθε φορά…
Η δύναμη της ανταπόκρισης είναι αυτή που έχεις στο νου, στην καρδιά, στο πνεύμα και στην ψυχή σου. Όταν αυτά συμβαίνει με μεγαλειώδη τρόπο, να γίνονται μια ενότητα, αρχίζει μια νέα πραγματικότητα να εκτυλίσσεται μπροστά σου. Κάθε λεπτό, κάθε στιγμή, σε κάθε συνθήκη έχεις τη δυνατότητα να ανταποκριθείς με προσωπική ευθύνη και βούληση. Με πολύ ισχυρή συνείδηση έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις που θα εστιάσεις. Έχεις το προσόν να ανιχνεύσεις γιατί είσαι σε αυτόν το κόσμο και ποιο είναι το δικό σου αποτύπωμα. Ο προσωπικός αντίκτυπος στην ζωή σου, στις σχέσεις σου, στο κοινωνικό σύνολο. Αυτή η επιλογή είναι η δύναμή σου. Και αν από το κουτί της Πανδώρας έχει μείνει η ελπίδα, αυτός εδώ ο πλανήτης ήδη μετράει κάποια χρόνια ιστορίας, κάποια χρόνια ιστορικής συνέχειας, και αν είναι να συνεχίσει να υπάρχει, σίγουρα έχεις την επιλογή στη διάθεσή σου, πώς vα ανταποκριθείς και που να εστιάσεις. Αν θα συνεχίσεις την αλυσίδα του πόνου ή αν σε αυτή την αλληλουχία του σύμπαντος, θα συμβάλλεις για να φτιάχνεις την αλυσίδα της αρμονίας…
Eκδήλωση για την Ηγεσία μέσα μας και για το πώς επικοινωνούμε μέσω του Δημόσιου Λόγου, πραγματοποιήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2022 (Διεθνής Ημέρα Εθελοντισμού) στο Mediterranean College με τίτλο, «Speak up about the Leader inside you». Η τιμητική εκδήλωση έγινε υπό την αιγίδα οργάνωσης ημερίδων και ομιλιών για την ανάπτυξη των Soft Skills. Mέσα σε ένα θετικό κλίμα που δημιουργήθηκε μεταξύ των ομιλητών και των παρόντων φοιτητών και φοιτητριών, μιλήσαμε για τη δράση και το περιεχόμενο των προγραμμάτων ανάπτυξης του Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού των Toastmasters.
Οι Toastmasters είναι Μη Κερδοσκοπικός Παγκόσμιος Οργανισμός Δημόσιου Λόγου και Ηγεσίας. Οι αξίες των Toastmasters είναι Respect, Integrity, Service, Excellence, δηλαδή Σεβασμός, Ακεραιότητα, Υπηρεσία, Αριστεία. Ως μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός έχουν αποστολή να ιδρύουν clubs παγκοσμίως προάγοντας τις αξίες και δημιουργώντας ένα ασφαλές περιβάλλον ανάπτυξης για τα μέλη. Τα μέλη Toastmasters ασκούνται στο να εκφωνούν ομιλίες, αξιοποιώντας αποτελεσματικά τη δεξιότητα του λόγου, αλλά και των άλλων δεξιοτήτων του δημόσιου ομιλητή, όπως η φωνή και η κίνηση στο χώρο, με τα εκφραστικά μέσα του σώματος του ανθρώπου. Μέσα στους ομίλους τα μέλη μπορούν να ασκηθούν και σε δεξιότητες ηγεσίας λαμβάνοντας θέσεις στα συμβούλια ή οργανώνοντας ομαδικές δράσεις. Αυτά συμβαίνουν μέσα σε ένα υποστηρικτικό και ευχάριστο περιβάλλον ανάπτυξης ανθρώπινου δυναμικού.
Το Mediterranean College είναι ένας εξαιρετικός Εκπαιδευτικός Οργανισμός που βάζει ψηλά τον πήχη στον τομέα της Παιδείας, της Εκπαίδευσης και των Δεξιοτήτων των ανθρώπων αυτού του τόπου. Σε συνεργασία με εκπαιδευτικούς Οργανισμούς και του Εξωτερικού όπως το διακεκριμένο University of Derby στο Ηνωμένο Βασίλειο, μεταδίδει γνώσεις και δεξιότητες σε νέους φοιτητές και φοιτήτριες, αλλά και φοιτητικό δυναμικό όλων των ηλικιών που επιθυμεί να διευρύνει τις δεξιότητές στην κοινωνία και την αγορά εργασίας. Εκτός από τους τίτλους σπουδών που παρέχει, οργανώνει πληθώρα εκδηλώσεων με σκοπό την συνεχή ανάπτυξη δεξιοτήτων. Σε αυτό το πλαίσιο, στις 5 Δεκεμβρίου τρία μέλη των Toastmasters, μεταξύ των οποίων και η γράφουσα, συνομίλησαν με φοιτητές και φοιτήτριες για τα προγράμματα Toastmasters και απάντησαν στις ερωτήσεις τους. Επίσης οργανώθηκε επί τόπου βιωματικό εργαστήρι, στο οποίο συμμετείχαν την ώρα εκείνη οι φοιτητές του κολλεγίου.
Μια βαθύτατα ανθρώπινη, διαδραστική και επικοινωνιακή συνάντηση με ανταλλαγή πληροφορίας και εμπειριών για το πολύτιμο αγαθό της δημόσιας ομιλίας, αλλά και το ιδιαίτερο ζήτημα της Σύγχρονης Ηγεσίας ολοκληρώθηκε. Καθένας από εμάς έχει έναν Ηγέτη μέσα του, με τα μοναδικά, προσωπικά του χαρακτηριστικά. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να εργαστεί για να αποκαλύψει τα χαρακτηριστικά ηγεσίας μέσα του, να αναλάβει ευθύνη και να συντελέσει στη θετική αλλαγή, σε μικρότερη ή μεγαλύτερη κλίμακα ανάλογα με τις επιθυμίες και την προσωπικότητά που διαθέτει. Μίλα για τον Ηγέτη μέσα σου λοιπόν, υπάρχει τρόπος. Καλή Συνέχεια, με αγάπη.
Η αντίληψη του χρόνου είναι κεντρικό ζήτημα στη διαμόρφωση της ημέρας. Η διαχείριση του χρόνου σχετίζεται με την ποιότητα της της συναισθηματικής κατάστασης, την ποιότητα των σχέσεων, την ποιότητα της εργασίας, της αποδοτικότητας, την ποιότητα της ημέρας, την ποιότητα ζωής.
Πολύ συχνά ακούω ανθρώπους να μιλούν για τον χρόνο ή την αναβλητικότητα (εδώ αναφέρομαι στη δυνατότητα πράξης κάποιων πραγμάτων σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα) ωσάν να μιλούν για κάτι εχθρικό, για κάποιο τέρας το οποίο χρειάζεται να δαμάσουν. Όταν μιλάμε για διαχείριση χρόνου κάποιοι άνθρωποι εκλαμβάνουν ότι τους φέρονται σα να είναι κάποιος ηλεκτρονικός υπολογιστής που οφείλει σαν ρομπότ να εκτελεί κάποιο πρόγραμμα.
Λοιπόν ούτε ο χρόνος είναι εχθρός, ούτε και ο άνθρωπος είναι υπολογιστής. Μέγιστης αξίας αγαθό είναι το συναίσθημα. Για το λόγο αυτόν η μέρα αρχίζει με συναίσθημα. Το πρώτο που φροντίζει κανείς είναι το συναίσθημα. Η συναισθηματική κατάσταση να είναι όσο καλύτερη γίνεται, με βάση τα δεδομένα. Για να είναι καλά η συναισθηματική κατάσταση χρειάζεται μέριμνα. Έτσι λοιπόν, πριν μιλήσουμε για οποιαδήποτε διαχείριση χρόνου, ας αρχίσουμε με το ότι έχουμε τον χρόνο μας σύμμαχό μας. Ο χρόνος μας είναι φίλος μας, είμαστε ομάδα και είναι με το μέρος μας.
Πώς θα σου άρεσε να φέρεσαι και να σου φέρονται οι σύμμαχοι, οι φίλοι, οι συνεργάτες; Έτσι αρχίζεις με το να φέρεσαι στον χρόνο σου. Η προετοιμασία πάντα βοηθά. Η συναισθηματική προετοιμασία πάντα συμβάλλει. Και όσο περνούν τα χρόνια και γίνεσαι όλο και πιο ασκημένος ή ασκημένη, τόσο πιο καλά τα πηγαίνεις με τον χρόνο σου. Η προσεκτική διαχείριση του χρόνου, σίγουρα κάποιες φορές σχετίζεται με την εκδήλωση της θηλυκής μας ενέργειας. Όσο συντονίζεσαι με τη θηλυκή σου ενέργεια, με τη συναισθηματική συνειδητότητα, τόσο περισσότερο ο χρόνος είναι με το μέρος σου.
Ο χρόνος είναι με το μέρος μου, σημαίνει είναι γεμάτος και τα πράγματα υλοποιούνται ωραία, έχοντας καταθέσει αξία. Υπάρχουν δυσκολίες αλλά υπάρχει δυνατότητα ανταπόκρισης με ουσία και ανθεκτικότητα, με συνειδητότητα. Γίνονται βήματα προς ωραίες μεταμορφώσεις. Υπάρχει πλάνο και εκτελείται με πληρότητα. Οι εικόνες φέρνουν πράξεις και η μέρα σου είναι με το μέρος σου. Επομένως, ο χρόνος δεν είναι εχθρός. Ένα τέρας που πρέπει να δαμάσεις. Μια μικρή μετατόπιση της αντίληψης, μπορεί να μεταβάλλει τον τρόπο δράσης μέσα στην ημέρα. Μπορώ λοιπόν να λέω: Παίρνω το χρόνο μου με το μέρος μου. Διαχειρίζομαι το χρόνο μου προσεκτικά. Επωφελούμαι από το χρόνο μου.
Σχετικά με τη λεκτική επικοινωνία: αν αλλάξεις το λεξιλόγιο σου, θα αλλάξεις τις επικοινωνιακές διαδικασίες. Βρίσκεις, συχνά, την πληροφορία ότι ο λόγος, οι λέξεις που χρησιμοποιούμε για να «επικοινωνήσουμε», αποτελούν το μικρότερο ποσοστό της επικοινωνίας. Το συναίσθημα και η γλώσσα του σώματος είναι δυο άλλα στοιχεία που σύμφωνα με αρκετά κείμενα αφορούν μεγαλύτερο ποσοστό επικοινωνίας. Τα ήδη αναφερθέντα στοιχεία, συνδυάζονται με τον τόνο της φωνής, που αποτελεί επίσης στοιχείο επικοινωνίας. Απορρέει από τα προηγούμενα ότι αναφερόμαστε στην επικοινωνία που συμπεριλαμβάνει γλωσσική-λεκτική επικοινωνία. Όλα αυτά τα στοιχεία διδάσκονται, μαθαίνονται και βελτιώνονται με τη γνώση, αλλά και την πράξη.
Αρχικά, μπορείς να διαβάσεις πολλά βιβλία και άρθρα για την επικοινωνία. Πώς άραγε μπορείς να δεις τι σημαίνει αυτό το υλικό στην πράξη; Αν δεν έχεις ήδη αρχίσει, η παρατήρηση και η αυτό-παρατήρηση είναι δυο σημαντικά στοιχεία. Ενδεχομένως θα σου πάρει πολύ χρόνο, αυτά δεν αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Ένα βήμα είναι η αυτοπαρατήρηση και αυτοαξιολόγηση. Μπορώ συνεχώς να θέτω στον εαυτό μου, ερωτήσεις. Πώς στέκομαι, υπάρχω και κινούμαι; Πώς απευθύνομαι στους άλλους ανθρώπους; Κοιτώ στα μάτια τους άλλους ανθρώπους όταν μιλάω μαζί τους; Και ξανά, ποια είναι η στάση του σώματός μου;
Στη συνέχεια, τι συμβαίνει με τους ανθρώπους γύρω μου; Πώς στέκονται στο χώρο; Πώς απευθύνονται σε εμένα ή στους άλλους ανθρώπους; Κοιτούν στα μάτια; Ποια είναι η στάση του σώματός τους;
Έπειτα, περνάμε στο συναίσθημα. Έχω επίγνωση πρώτα, πρώτα του πώς αισθάνομαι; Τι συναισθήματα έχω; Στη συνέχεια, είμαι σε θέση να επικοινωνήσω με τον συναισθηματικό κόσμο των άλλων ανθρώπων; Είναι αντιληπτό, ότι αυτό το ζήτημα χρειάζεται μεγάλη γνώση, μελέτη και υπευθυνότητα, για να μπορέσει να σημειωθεί κάποιου είδους πρόοδος στις επικοινωνιακές διαδικασίες.
Καθώς αναφερθήκαμε πολύ συνοπτικά σε δυο στοιχεία που αφορούν στην επικοινωνία, θα δώσω μεγαλύτερη έμφαση σε αυτό το εδώ το κείμενο, στο λεκτικό κομμάτι της επικοινωνίας. Όπως και τα προηγούμενα χρειάζεται επιμέλεια και φροντίδα. Η αλλαγή του λεξιλογίου στην καθημερινότητα μπορεί να αλλάξει ζωές. Θα σταθώ πολύ σε ένα στοιχείο που έχουμε παρατηρήσει στις καθημερινές επικοινωνιακές διαδικασίες και αυτό είναι οι επιπόλαιοι και εύκολοι χαρακτηρισμοί που λέμε σε άλλα άτομα. Πολύ εύκολα λέγεται από κάποιους: «Είσαι…αυτό (ένας χαρακτηρισμός).» Αν σου φαίνεται ότι αυτός ο χαρακτηρισμός δεν ευσταθεί, μπορείς, πάρα πολύ απλά να ρωτήσεις αυτούς τους ανθρώπους: «Ποιες συγκεκριμένες λέξεις ή πράξεις από πλευράς μου, οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα;» Αν εκεί, υπάρχει πραγματικά, απάντηση τότε μπορούν να χτιστούν κάποιοι δρόμοι επικοινωνίας.
Εναλλακτικά, είναι καλύτερη επιλογή, να μην γίνονται καν χαρακτηρισμοί προς άλλον άνθρωπο, οι οποίοι συνήθως δεν ευσταθούν. Υπάρχει η δυνατότητα να πεις: «Αυτή η συγκεκριμένη πράξη σου δίνει αυτή την εντύπωση στον άλλον που βλέπει.» και στη συνέχεια να στηρίξεις την άποψή σου με στοιχεία, ή «Αυτά τα οποία λες, φαίνονται να οδηγούν στο (τάδε) συμπέρασμα». Με αυτόν τον τρόπο μπορείς να έχεις κάποιου είδους διάλογο και βελτίωση στις διαδικασίες επικοινωνίας, ακούγοντας βέβαια και την άλλη πλευρά. Έπειτα, και εδώ η προσεκτική και υπεύθυνη παρατήρηση και αυτοπαρατήρηση θα οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα. Μπορείς επίσης να κρατάς ημερολόγιο στις επικοινωνιακές διαδικασίες. Μετά από ένα χρόνο, θα μπορείς να πεις περισσότερα για την πρόοδό σου.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό που μπορείς να εισάγεις είναι η εστίαση σε θετικό λεξιλόγιο. Για παράδειγμα, αντί να πεις «Τα έκανα χάλια.», μπορείς να πεις «Την επόμενη φορά θα το κάνω καλύτερα.» Στη συνέχεια μπορείς να ενισχύσεις αυτή τη φράση, δηλαδή να πεις: «Την επόμενη φορά θα το κάνω καλύτερα ως προς τα δυο ή τρία συγκεκριμένα στοιχεία» και πάρεις το χρόνο σου να αναφέρεις, ποια είναι τα στοιχεία αυτά.
Δίνοντας έμφαση στην επιμέλεια των λέξεων και του λεξιλογίου, μπορείς να σημειώσεις τι συμβαίνει κατά τις επικοινωνιακές διαδικασίες. Ενδεχομένως, μπορείς να παρατηρήσεις μεταβολές σε όλες τις εκφάνσεις της επικοινωνίας. Αν προσθέσεις και άλλο θετικό λεξιλόγιο στην επικοινωνία, ίσως αυτά που θα παρατηρήσεις να σε εκπλήξουν!!!
Ένας κυριακάτικος καφές με ένα φιλικό πρόσωπο μπορεί να έχει πολλά οφέλη!
Έπειτα από αρκετά χρόνια σήμερα ήπια έναν καφέ με συμφοιτητή από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, όπου σπούδασα στο τμήμα Επικοινωνίας. Είμασταν μαζί και στην κατεύθυνση που ακολουθήσαμε κατά τα δυο τελευταία χρόνια της σχολής, που καθόρισαν ένα είδος ειδίκευσής μας στο κομμάτι της Πολιτιστικής Διαχείρισης. Ήταν ένα όμορφο κυριακάτικο πρωινό, μονάχα που ο καφές ήταν διαδικτυακός, καθώς τώρα πια διαμένει στην πόλη από την οποία μας ήρθε, ενώ η αφεντιά μου, ακόμα στην Αθήνα.
Αυτόν το καφέ λοιπόν θα τον θυμάμαι για καιρό.. Χμ! Δεν ήταν ένας καφές που πας για να περάσεις την ώρα σου ή γιατί δεν έχεις κάτι άλλο να κάνεις για να γεμίσεις το Σαββατοκύριακο, ή ένας καφές που κανόνισες διότι βαριόσουν να κάνεις άλλα πράγματα. Αυτή την περίοδο ετοιμάζονται τόσα πράγματα.. Κι όμως όταν μιλήσαμε στο msn υπήρχε ένα κλίμα ότι έχουμε πολλά να πούμε, αρκετά κοινά βιώματα, συναισθήματα και σκέψεις που θα θέλαμε για πολλούς λόγους να μοιραστούμε.
Και η συζήτηση άρχισε με συνηθισμένα και τυπικά, πώς είσαι αυτόν τον καιρό, πού βρίσκεσαι κλπ. Αρκετά σύντομα πέρασε σε ζητήματα περισσότερο εσωτερικά που αφορούσαν στην πορεία της ζωής μας μέχρι σήμερα. Μιλήσαμε για κοινά βιώματα από τα χρόνια του θεατρικού εργαστηρίου, χμ ένα σχετικό Μεταπτυχιακό για εμένα, ενώ ο συμφοιτητής είναι Διδάκτωρ του Παντείου πλέον. Πώς μπορεί ένα βίωμα παλιό να σε συνδέει μέχρι με τα σήμερα;
Και μετά συζητήσεις για όλα αυτά τα χρόνια, βήματα, λάθη και «αποτυχίες». Μια γενιά του «Σταματήστε τον Πόλεμο» και των Μνημονίων. Είχαμε κάτι κοινό με αυτό το συμφοιτητή, μας ενδιέφεραν τα κοινά. Περίεργο ζήτημα. Ανάμεσα σε κοινωνικές ανακατατάξεις και προσωπικές αναζητήσεις, «Ποια είναι η συμβολή μου στην κοινωνία;»
Μπόρεσα να μιλήσω και για τα σκοτεινά, δύσκολα χρόνια που πέρασα μετά την επιστροφή μου από το Λονδίνο, τότε που δεν ήξερα πραγματικά που ανήκω; Στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό; Που ζω και που θα ζω στο μέλλον; Τι εργασία τελικά πρέπει να ακολουθήσω; Εκείνα τα χρόνια, ναι, είχα ένα αξιοσημείωτο ψυχολογικό βάρος. Μια στιγμή ήταν η εκκίνηση για να αρχίζω την πορεία ανάβασης. «Αν δεν αλλάζω κάτι εγώ, ο κόσμος γύρω δεν θα αλλάζει.» Έτσι ήταν. Και μετά κίνησα τις διαδικασίες και βρέθηκα στη Μύκονο, όπου εργάστηκα στον τουρισμό για αρκετά έτη.
Μιλήσαμε και για στιγμές που συντέλεσαν στη ζωή μας στο να πάρουμε αποφάσεις και να φέρουμε αλλαγές. Έπειτα από καιρό, εμπιστεύθηκα, πόσο σημαντικά ήταν κάποια βιβλία Ηγεσίας, που είχα αρχίζει να «ξεσκονίζω», τα καλοκαίρια μου στη Μύκονο… Είναι λίγο δυσάρεστο αυτό που θα γράψω… αλλά (έχει και ανάδρομο Ερμή, με συγχωρείς)…. Στο βιβλίο των Daniel Goleman, Richard Boyatzis, Annie McKee, μεταφρασμένο στα ελληνικά «Ο Νέος Ηγέτης», (Εκδ. Πεδίο) διάβασα: «Στα ακραία όρια του φάσματος των δυσαρμονικών ηγετών μπορούμε να συναντήσουμε από σκληρούς τυράννους, που ουρλιάζουν και ταπεινώνουν τους άλλους, εως χειριστικούς ψυχοπαθείς. Τέτοιοι ηγέτες έχουν καταστροφικό συναισθηματικό αντίκτυπο, “αφαιρώντας εντελώς από τον αέρα τη γαλήνη, την ελπίδα και την ευτυχία”. Δημιουργούν απεχθείς χώρους εργασίας, αλλά δεν έχουν ιδέα του πόσο καταστροφικοί είναι -ή δεν τους ενδιαφέρει.» Στη συνέχεια, στο ίδιο βιβλίο αναφέρεται «Όπου εμφανίζονται αυτού του είδους ηγέτες αφήνουν βαριά και ανεξίτηλα σημάδια: απάθεια και αδράνεια, θυμό και απόρριψη.» Αυτά τα δυσάρεστα…
Και τα ευχάριστα: Συνεχίζουν οι συγγραφείς «οι συναισθηματικά ευφυείς ηγέτες… εγείρουν θετικό συντονισμό στους ανθρώπους: τους κάνουν να αγωνίζονται για αξιόλογους σκοπούς.» κλπ, κλπ.
Θυμήθηκα λοιπόν, στο σημερινό κυριακάτικο καφέ μου, μεταξύ άλλων, ότι αυτά τα συγκεκριμένα αποσπάσματα του συγκεκριμένου βιβλίου, συντέλεσαν καθοριστικά για μια αλλαγή. Καθώς είχα ήδη αρχίσει την ανοδική μου πορεία ρώτησα ακόμα μια φορά τον εαυτό μου: «Με ποιους θέλω είμαι;» Και έπειτα: «Κατά πόσο επιτρέπω η δυσαρμονία κάποιου να με επηρεάζει;»
Αυτά τα δυο ερωτήματα σηματοδότησαν την αρχή μιας νέας πορείας με αρκετά ερωτήματα και εύρεση απαντήσεων από τη βιβλιογραφία, αλλά φυσικά την καθημερινότητα στις σχέσεις, στην εργασία, στην κοινωνία.
«Πώς μπορεί ένα βίωμα παλιό να σε συνδέει μέχρι με τα σήμερα;»
«Ποια είναι η συμβολή μου στην κοινωνία;»
«Με ποιους θέλω είμαι;»
«Κατά πόσο επιτρέπω, η δυσαρμονία κάποιου να με επηρεάζει;»
Κλείνοντας την κλήση, βεβαίως αναλογίστηκα την εθελοντική δράση Action for Happiness, τη συμμετοχή στην Action for Happiness Greece, αλλά και την Έρευνα Αναφοράς για τα επίπεδα της Ευτυχίας των ανθρώπων Παγκοσμίως. Σημειώνεται, ότι στην εν λόγω έρευνα έχει αναφέρει η επιστημονική ομάδα, ότι η σύνδεση με τους συνανθρώπους μας, τις ομάδες στην κοινότητα, ακόμα και πιο συγκεκριμένα στις γειτονιές είναι πολύ σημαντική για την ευτυχία των ανθρώπων. Έτσι λοιπόν, αν σου συμβαίνει να έχεις στιγμές που η… ευτυχία σου κλονίζεται… να θυμάσαι ότι απλά πράγματα μπορούν να τη… δημιουργήσουν. Την Ευτυχία. Καλή Συνέχεια. Με αγάπη.
Με αυτό το μπλογκ δημιουργώ έναν χώρο έκφρασης και ανταλλαγής ιδεών. Τι είναι η θηλυκότητα; Είναι ιδιαίτερο ζήτημα. Αυτό το στοιχείο έχει αρχίσει να απασχολεί παγκοσμίως κάποιους ανθρώπους που ασχολούνται με το Coaching. To Coaching το ίδιο έχει πολλές εκφάνσεις. Αξίζει να συμβαίνει με ευθύνη, κατάρτιση και συνειδητότητα. Τα χαρακτηριστικά της αρσενικής και θηλυκής ενέργειας ερευνώνται στο πλαίσιο της αυτογνωσίας και επίγνωσης, αλλά και σε επίπεδο ανθρώπινων σχέσεων. Κάθε άνθρωπος από εμάς έχει και τα δυο στοιχεία, και τις δυο ενέργειες, οι οποίες εκδηλώνονται ανάλογα με τις περιστάσεις της ζωής μας. Σε κάποιες των περιπτώσεων, οι ανισορροπίες των ενεργειών αυτών, μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα σε επίπεδο προσωπικό ή σχέσεων. Για τον λόγο αυτό μελετάμε τις δυο ενέργειες, προκειμένου δηλαδή να έχουμε επίγνωση, να επιλύουμε τα ζητήματα και να βιώνουμε μια περισσότερο ποιοτική σχέση με τον εαυτό μας, αλλά και με τους ανθρώπους στις σχέσεις μας.
Πώς αναφέρονται λοιπόν οι άνθρωποι σε παγκόσμια σφαίρα σχετικά τα στοιχεία αυτά; Το αρσενικό στοιχείο σχετίζεται περισσότερο με τη λογική σκέψη, το νου μας, την αποφασιστικότητα, την ανάληψη ρίσκου, την επίτευξη στόχων, τον έλεγχο, τον ανταγωνισμό, τη διανόηση, τη δοτικότητα. Το θηλυκό στοιχείο σχετίζεται με το αίσθημα του ενστίκτου, τις αισθήσεις, τη δημιουργικότητα, τη φροντίδα, την εμπειρία, το βίωμα, τη συνεργασία, την έκφραση, τη δεκτικότητα. Η αρσενική σου πλευρά ενδεχομένως λέει: Είμαι αναλυτικός, είμαι αναλυτική – Κατηγοριοποιώ – Μου αρέσει το γνώριμο – Είμαι πρακτικός, είμαι πρακτική – Έχω στρατηγική – Έχω τάξη – Είμαι λογικός, είμαι λογική – Ελέγχω. Η θηλυκή σου πλευρά ενδεχομένως λέει: Είμαι δημιουργικός, είμαι δημουργική – Έχω πάθος – Είμαι ελεύθερος, είμαι ελεύθερη – Δοκιμάζω – Είμαι Έκφραση – Είμαι φαντασία – Είμαι τέχνη – Αισθάνομαι – Νιώθω. Εργαζόμαστε με τις δυο πλευρές μας, διότι τις έχουμε. Όσο περισσότερο εργαζόμαστε με τον εαυτό μας, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούμε, ακούμε, αντιλαμβανόμαστε αυτές τις πλευρές. Κατά συνέπεια έχουμε περισσότερες επιλογές όσο αφορά στη συμπεριφορά μας. Το αποτέλεσμα είναι ότι έχουμε καλύτερη και διαυγέστερη εντύπωση του ίδιου μας του εαυτού. Στη συνέχεια, διακρίνουμε επίσης με συνειδητότητα, τις συμπεριφορές των συνανθρώπων μας. Άρα μπορούμε να επιλέξουμε με ποιον τρόπο θα σκεφτούμε, θα αξιολογήσουμε, θα φερθούμε, θα μιλήσουμε αναλόγως με την κάθε κατάσταση που συμβαίνει.
Όσο αφορά στην προσωπική μας συμβολή, σε μια κατάσταση μπορούμε να διαλέξουμε ποια συνθήκη, ποια δράση ή ποια εκδήλωση ενέργειας ταιριάζει στη συγκεκριμένη στιγμή. Επιπλέον, αναλόγως με το τι συντελείται από πλευράς του άλλου ατόμου, όταν πρόκειται για επικοινωνία μεταξύ δυο ατόμων, μπορούμε να επιλέξουμε να φερθούμε ανάλογα. Όταν και οι δυο πλευρές έχουν αντίληψη αυτών των στοιχείων η ποιότητα της επικοινωνίας βελτιώνεται, η έννοια της διαπραγμάτευσης ενισχύεται και το κέρδος αφορά πλέον και τις δυο πλευρές. Έτσι τίθενται νέες βάσεις και κατά συνέπεια, σε βάθος χρόνου, οι σχέσεις γίνονται όλο και πιο δημιουργικές.
Επιπλέον, αυτή η έρευνα, αυτό το ταξίδι, αυτό το παιχνίδι της ενασχόλησης με τις δυο εκφάνσεις της ενέργειάς μας, μπορεί να είναι πολύ ευχάριστο και να μας αποκαλύψει όμορφες στιγμές και ποιοτικά βιώματα, προσωπικά αλλά βέβαια και σε επίπεδο δημιουργίας ανθρώπινων σχέσεων΄ μεταξύ δυο ανθρώπων αλλά και μεγαλύτερων ανθρώπινων δικτύων. Είναι μια συναρπαστική πορεία ανακαλύψεων και μοιράσματος, νέων εμπειριών και δυνατοτήτων. Βεβαίως χρειάζεται μια κάποιου είδους συνέπεια, αφοσίωση, λήψη αποφάσεων, αλλά και πραγματοποίηση δράσεων που από το ένα σημείο που είμαστε μας φέρνουν σε άλλο νέο, φρέσκο σημείο εργασίας, δημιουργίας και απόλαυσης. Από εδώ αρχίζουμε.. Με αγάπη.
